Osobiście nie cierpię, gdy kryminał ma jakikolwiek wątek historyczny, a już tym bardziej fantastyczny. Tak to już ze mną jest, że wolę kryminał w ujęciu bardzo tradycyjnym. Dlatego Sherlock Holmes, czy Herkules Poirot to moi ulubieni detektywi. Dobry kryminał i zbrodnia bronią się same i nie potrzebują "ulepszaczy". Uwielbiam, gdy główny bohater nie zdradza czytelnikowi za dużo informacji i swoich wniosków, przez co pozwala Nam rozwiązać zagadkę. A gdy nad jedną książką robię dłuższe przerwy i analizuję wypowiedzi, poszlaki, to wiem, że kryminał jest udany. "Aby rozwiązać zagadkę, należy tylko wygodnie rozsiąść się w fotelu i pomyśleć".

Osobiście nie cierpię, gdy kryminał ma jakikolwiek wątek historyczny, a już tym bardziej fantastyczny. Tak to już ze mną jest, że wolę kryminał w ujęciu bardzo tradycyjnym. Dlatego Sherlock Holmes, czy Herkules Poirot to moi ulubieni detektywi. Dobry kryminał i zbrodnia bronią się same i nie potrzebują "ulepszaczy". Uwielbiam, gdy główny bohater nie zdradza czytelnikowi za...

Bardzo lubię kryminały, gwarantują mi ogromne napięcie i wachlarz ogromnych emocji. Uwielbiam książki Nele Neuhaus, która w swoich historiach pokazuje jak całą sytuację widzą nie tylko śledczy, ale i świadkowie zbrodni czy znajomi i krewni ofiary. W jej kryminałach panuje tajemnicza atmosfera, co tylko podkreśla mroczny klimat, zawsze mnie zaskakuje rozwiązanie kto jest mordercą. Często są to osoby, których nigdy bym o taki czyn ich nie podejrzewała.
Uwielbiam kryminały z wątkiem obyczajowym, poznawać punkt widzenia wszystkich bohaterów, podoba mi się, że autor kieruje fabułą w interesujący sposób,który zaciekawia czytelnika, bo nie lubię jak akcja jest monotonna, pisana na siłę i po to, żeby była jak największa ilość stron.

Bardzo lubię kryminały, gwarantują mi ogromne napięcie i wachlarz ogromnych emocji. Uwielbiam książki Nele Neuhaus, która w swoich historiach pokazuje jak całą sytuację widzą nie tylko śledczy, ale i świadkowie zbrodni czy znajomi i krewni ofiary. W jej kryminałach panuje tajemnicza atmosfera, co tylko podkreśla mroczny klimat, zawsze mnie zaskakuje rozwiązanie kto jest...

O jakości kryminału decydują dwie sprawy: black charakter i prowadzący śledztwo. Geniusz jednego i drugiego jest dla mnie gwarancją doskonałej lektury. Przykłady?!? Owce by nie milczały bez Hannibala Lectera a Londyn byłby kołyską przestępców bez Sherlocka Holmesa..
Bohater musi być tak wyrazisty, żebyśmy uwierzyli, że jest żywy, z krwi i kości i tą wiarę zachowali w sobie już po odstawieniu książki na półkę.
Drugim czynnikiem decydującym czy kryminał mnie wciągnie czy nie jest takie skonstruowanie akcji, abym do końca trwała w niepewności kto jest kim. Uwielbiam, kiedy ci "prawi" są "bezprawni" a te "typki spod ciemnej gwiazdy" okazują się aniołami w brudnych prochowczykach. Okoliczności w jakich rzecz się dzieje są dla mnie mniej ważne. Nie kręcą mnie również przedrostki typu "Eko..psycho.." stawiane przed krwiście brzmiącym słowem THRILLER!
Nie musi też trup słać się gęsto. Wystarczy jeden ale za to nietuzinkowy. Liczy się sposób w jaki zginął, okoliczności w jakich został odnaleziony i ślady, na które może naprowadzić.. Ot, i mamy dobry kryminał!

O jakości kryminału decydują dwie sprawy: black charakter i prowadzący śledztwo. Geniusz jednego i drugiego jest dla mnie gwarancją doskonałej lektury. Przykłady?!? Owce by nie milczały bez Hannibala Lectera a Londyn byłby kołyską przestępców bez Sherlocka Holmesa..
Bohater musi być tak wyrazisty, żebyśmy uwierzyli, że jest żywy, z krwi i kości i tą wiarę zachowali w sobie...

Uwielbiam czytać kryminały- to mój ulubiony gatunek literacki. Chętnie czytam książki skandynawskich autorów. Mam wszystkie książki Camilli Lackberg i bardzo podoba mi się jej styl pisania- nawiązanie do wydarzeń z przeszłości… Często zastanawiam się co opisywane wydarzenia mają wspólnego z toczącym się śledztwem i zawsze jestem ogromnie zaskoczona. Lubię czytać książki powiązane głównymi bohaterami, bo dowiadywanie się o ich dalszych losach powoduje, że z niecierpliwością sięgam po kolejny tom.

Uwielbiam czytać kryminały- to mój ulubiony gatunek literacki. Chętnie czytam książki skandynawskich autorów. Mam wszystkie książki Camilli Lackberg i bardzo podoba mi się jej styl pisania- nawiązanie do wydarzeń z przeszłości… Często zastanawiam się co opisywane wydarzenia mają wspólnego z toczącym się śledztwem i zawsze jestem ogromnie zaskoczona. Lubię czytać książki...

Mam problem z kryminałami, zawsze trafiam na takie, które szybko rozwiązuję. A że nie przepadam za tymi brutalniejszymi, to w kryminale cenię sobie komedię.
Chmielnicka, Rudnicka, Scooby Doo to są moje kryminały(z tych ostatnich teoretycznie wyrosłam, ale wspomnienia pozostały i lubię wracać, gdy mam okazję). Lubię mieć dodatkowe zajęcie przy rozwiązywaniu zagadki, a śmiech to zdrowie!
Więc się śmieję z perypetii bohaterów i nawet jeśli bez problemu rozwiążę zagadkę, to nie mam poczucia straconego czasu.

Mam problem z kryminałami, zawsze trafiam na takie, które szybko rozwiązuję. A że nie przepadam za tymi brutalniejszymi, to w kryminale cenię sobie komedię.
Chmielnicka, Rudnicka, Scooby Doo to są moje kryminały(z tych ostatnich teoretycznie wyrosłam, ale wspomnienia pozostały i lubię wracać, gdy mam okazję). Lubię mieć dodatkowe zajęcie przy rozwiązywaniu zagadki, a śmiech...

Nie lubię, jak w książkach opisywane są prawdziwe wydarzenia, obojętnie jakiego rodzaju one są/były. Wtedy automatycznie porównuję prawdziwe wydarzenie z tekstem książki i na ogół książka przestaje mi się podobać :P

Nie lubię, jak w książkach opisywane są prawdziwe wydarzenia, obojętnie jakiego rodzaju one są/były. Wtedy automatycznie porównuję prawdziwe wydarzenie z tekstem książki i na ogół książka przestaje mi się podobać :P

Mnie najbardziej interesują wplecione wątki historyczne. Często z takich elementów zamieszczonych w książce można dowiedzieć się naprawdę czegoś interesującego i to bardzo mi się podoba. Zdecydowanie przekonuje do sięgnięcia po taką książkę. Ale nie ukrywam, że również uwielbiam delikatne wątki prywatnego życia bohaterów. Ich romanse, zawiłości, czy czarne interesy.

Mnie najbardziej interesują wplecione wątki historyczne. Często z takich elementów zamieszczonych w książce można dowiedzieć się naprawdę czegoś interesującego i to bardzo mi się podoba. Zdecydowanie przekonuje do sięgnięcia po taką książkę. Ale nie ukrywam, że również uwielbiam delikatne wątki prywatnego życia bohaterów. Ich romanse, zawiłości, czy czarne interesy.

Zwiastunem dobrego kryminału, jest opisywana brzydka aura w świecie bohatera. Wieje, leje (lub pada śnieg)i na dodatek szybko robi się ciemno. Ponadto każdy się czegoś boi,bo każdy ma coś brzydkiego na sumieniu. Co prawda kłamstwo ma krótkie nogi, ale za to długie ręce. Im dłuższe ręce, tym więcej ciekawych zwrotów akcji.

Zwiastunem dobrego kryminału, jest opisywana brzydka aura w świecie bohatera. Wieje, leje (lub pada śnieg)i na dodatek szybko robi się ciemno. Ponadto każdy się czegoś boi,bo każdy ma coś brzydkiego na sumieniu. Co prawda kłamstwo ma krótkie nogi, ale za to długie ręce. Im dłuższe ręce, tym więcej ciekawych zwrotów akcji.

Najlepiej jak akcja dzieje się w Warszawie - nie ma to jak rozpoznawanie znajomych mi miejsc. Jeszcze lepiej kiedy akcja umieszczona jest na Targówku. Tak mój kochany Targówek. Tu jest świetne pole do popisu bo jak mówił mój tata: "zauważ, że kiedy w różnych mediach mówi się o Warszawie to we wszystkich dzielnicach zdarzają się np. stłuczki a u nas to albo jakieś porachunki typu podpalenia albo jacyś furiaci grasują po Parku Bródnowskim". Mimo wszystko kocham moją dzielnię i kocham o niej czytać. I dobrze żeby to była powieść kryminalna a nie kroniki policyjne.

Najlepiej jak akcja dzieje się w Warszawie - nie ma to jak rozpoznawanie znajomych mi miejsc. Jeszcze lepiej kiedy akcja umieszczona jest na Targówku. Tak mój kochany Targówek. Tu jest świetne pole do popisu bo jak mówił mój tata: "zauważ, że kiedy w różnych mediach mówi się o Warszawie to we wszystkich dzielnicach zdarzają się np. stłuczki a u nas to albo jakieś porachunki...

Uwielbiam kryminały skonstruowane w myśl zasady "Dawne grzechy rzucają długie cienie". Nierozwiązane tajemnice z przeszłości, głęboko skrywane sekrety rodzinne, zemsta po latach za niegdyś doznane krzywdy- to dokładnie to, co kocham w powieści kryminalnej. A najlepiej gdy autor w kolejnych rozdziałach przeplata teraźniejszość i przeszłość i w trakcie lektury powoli czytelnik zaczyna łączyć ze sobą wątki, fakty, postacie i domyślać się powiązania między "wtedy" i "teraz". Okazuje się, że wydarzenia sprzed dziesięciu, pięćdziesięciu czy nawet stu lat były bezpośrednią przyczyną zbrodni, z której wyjaśnieniem zmaga się główny bohater.

Uwielbiam kryminały skonstruowane w myśl zasady "Dawne grzechy rzucają długie cienie". Nierozwiązane tajemnice z przeszłości, głęboko skrywane sekrety rodzinne, zemsta po latach za niegdyś doznane krzywdy- to dokładnie to, co kocham w powieści kryminalnej. A najlepiej gdy autor w kolejnych rozdziałach przeplata teraźniejszość i przeszłość i w trakcie lektury powoli...